Fyodor Mihayloviç Dostoyevski, 1821 yılında doğdu. İlköğrenimini doğduğu yer olan Moskova’da gördü. Annesi öldükten sonra Petersburg Mühendis Okuluna gönderildi. Okulu bitirdikten sonra istihkâm bölüğüne girdi. Bir yıl sonra ordudan ayrılıp edebiyata yöneldi.
İlk kitabı olan İnsancıklar, 1846 yılında yayımlandı. Bu kitapla ün kazandıktan sonra yayımladığı, çift kişilik temasını ele alan Öteki isimli romanı, Gogol’dan izler taşıyordu ancak kitap ilgi görmedi. 1847 yılında Ev Sahibesi, 1848 yılında Beyaz Geceler ve Bir Yufka Yürekli kitaplarını yayımlattı.
Edebiyat dünyasından beklediği ilgiyi göremeyen Dostoyevski, reformculara katıldı. 23 Nisan 1849’da çarlık polisi tarafından tutuklanıp ölüm cezasına çarptırıldı. Sekiz ay hapishanede yattıktan sonra idam edileceği sırada çıkan af kararı ile cezası, kürek ve hapis cezasına döndürüldü.
1858’de sürgün dönemi sona erince St. Petersburg’a dönmesine izin verildi. Ölüler Evinden Anılar (1862) kitabını burada tamamladı. Dört yıl boyunca çektiği acıları anlattığı bu eseri kitap hâline getirmeden önce Vremya dergisinde yayımlandı.
En bilinen eseri olan Suç ve Ceza’yı 1866 yılında tamamladı. Bu kitabı ilk önce tefrika olarak yayımladı. Yabancı ülkelerde bulunduğu sıralar, ona asıl ününü kazandıran Budala (1869) ve Ecinniler (1872) romanlarını yazdı.
Çocukluğundan beri sara nöbetleri geçiren Dostoyevski’nin hastalığı, kendisini yazmaktan alıkoysa da 1879’da, eserlerinin en büyüğü olarak nitelendirilen Karamazov Kardeşler (1881) üzerinde çalışmaya başladı. Aynı yılın sonunda bu romanı tefrika olarak yayımlandı.
Üç kere evlenen Dostoyevski, 1881 yılının Ocak ayında hastalandı. Hasta yatağının yanından ayrılmayan son eşi Anna Snitkin’in yanında, hayata gözlerini yumdu. Yazdığı eserlerle Rus ve dünya edebiyatına yön veren yazarın ölümünden sonra da kitapları defalarca basıldı.