Beş çocuklu bir ailenin ikinci çocuğu olarak dünyaya gelen yazar, henüz çocuk yaşta talihsiz bir kaza sonrası babasını kaybetti. Aslında her şey bundan sonra başladı. Hayata tutunabilmek için verdiği mücadelede Allah’ın lütfuyla karşısına çıkan bir melek; kendisini korudu ve yaşama sevincinin her an
canlı kalmasını sağladı. O melek; annesiydi, tıpkı bütün melek anneler gibi. Ablası ile birlikte başladığı çalışma hayatında, yazmak hep içinde patlamaya hazır bir volkan gibi filizlendi, durdu. Sonra gün geldi, ufukları seyre daldığı bir demde, elinde  tuttuğu kalem konuşuverdi. “Artık vaktidir, hadi yaz!” dedi
ve o gün, kâğıda kalem değdi. O kalem, kâğıda değmeye ve gül kokan yeni hikâyelerle, okuyucusu ile buluşmaya devam edecek.